Blauwe plekken voor dames 3…!
Een weekendje afzien voor dames 3……..
Left right left!
Vrijdagnacht 1.10 uur, na een leuke training en een uitgebreid teamgesprek te hebben gehad marcheren dames 2 en wijzelf achter captain Hans aan. Het weekend in de kazerne begon direct goed. Hans nam een spannende route over het terrein van de kazerne en wij moesten maar volgen. Over wegen, door struiken, niets was hem te gek. Natuurlijk zagen wij hier de lol van in en er werd wat afgelachen. We kregen al gauw in de gaten, dat wanneer we te veel geluid maakten, we een bevel van Hans kregen om op de grond te gaan liggen. Distels of geen distels!
Volgens captain Hans en Rik moesten we onze slaap verdienen.
Die vrijdagnacht lagen we uiteindelijk rond half 3 op ons luchtbed in de sporthal van de kazerne. We waren redelijk moe van de volleybaltraining, het teamgesprek en niet te vergeten de stevige ‘wandeling'. Wat ons zaterdag te wachten stond was nog de vraag.
Dit weekend draaide vooral om teambuilding en discipline, waarbij een aantal punten erg belangrijk waren.
Sociaal/samenwerking, communicatie, planning, evaluatie en uitvoering.
Tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut!
7.20 uur.
Iedereen was wakker, dankzij Rik die maar al te graag lang op de toeter drukte. We waren nog maar net wakker of we kregen allerlei bevelen van Hans en Rik. Zo kreeg iedereen een groene overall toegegooid die we over onze pyjama's heen moesten trekken, we kregen 5 minuten de tijd om ons buiten op te stellen (geen tijd voor make- up dus).
Eenmaal buiten werd ons verteld dat het binnen een zooitje was en dat we dat meteen moesten schoonmaken. Dus de stofzuiger werd er bij gepakt. Na al het poetsen en vegen, stonden we weer binnen 5 minuten buiten. Rik nam de leiding en begon als een gek te rennen en wij er natuurlijk achter aan.
Na een ronde om het sportveld, een paar keer verplicht liggen op de grond en een aantal stretchoefeningen, mochten we gaan ontbijten. Iedereen kreeg een klein doosje met alle benodigdheden voor een dag; een 24 uur rantsoen. Zo zaten er o.a. 3 pakjes met een soort van volkorenbroodcrackers (onze favoriet!), jam, allerlei soorten paté, oploskoffie, chocolademelk in poedervorm, thee, soep, wat vitamine tabletten en lucifers in.
Na het ontbijt ging dames 2 met Hans mee, en wij gingen met een sportinstructeur (stoere vent) van het leger en Rik naar de stormbaan. De instructeur deed bij ieder onderdeel van de baan voor hoe je er het beste overheen, onderdoor, doorheen, tussenin… (enz) kon gaan. Zo hebben we geklommen, getijgerd, door ‘ramen' gesprongen, modder gehapt, en meer van dat soort ongein. Als je de opdracht niet op de juiste manier uitvoerde moest je een aantal push- of sit-ups doen. (Voor ons een ‘makkie' natuurlijk, want wij zijn de trainingen van Rik wel gewend.)
De stormbaan was zwaar en er werd veel gezweet , maar ik denk dat we er allemaal wel van genoten hebben. Na de stormbaan gingen we nep handgranaten gooien. Na een beetje geoefend te hebben moesten we twee teams vormen en het tegen elkaar opnemen. De bedoeling was om zoveel mogelijk ‘handgranaten' in de ton te gooien. De verliezers moesten een serie para's doen.
Gelukkig was het handgranaat gooien niet zo intensief als de stormbaan en konden we dus een beetje uitrusten. Dat was ook wel nodig, want er stond ons een touwbrug te wachten. De instructeur legde ons uit op welke manieren je het beste kon over het touw kon verplaatsen. We hingen als apen aan de touwen en probeerden erop te klimmen, dit ging niet altijd even charmant. Het schuurde als een gek, maar van opgeven was geen sprake.
Als team hielpen we elkaar en gaven hier en daar een zetje aan een teamgenoot. Uiteindelijk slaagden we er allemaal in om in ieder geval 1 keer alleen op het touw te komen.
Na de brug was dames 2 aan de beurt voor de stormbaan en gingen wij naar de klimtoren. Daar wachtte een andere instructeur ons op en legde ons de technieken en regels van het klimmen uit. Zo moest iedereen 3 keer naar boven klimmen op verschillende klimmuren, waaronder 1 touwladder. Gert had de camera bij zich en stond op de toren ons te filmen. Het klimmen was erg leuk om te doen en leverde af en toe wat grappige momenten op.
Iedereen deed erg zijn best en gaf niet op, zelfs de mensen die hoogtevrees hadden klommen dapper naar boven! Na het klimmen was het tijd voor een maaltijd uit ons pakketje.
We waren gebroken en verbaasd over hoeveel je wel niet kan doen op een ochtend!
's Middags wachtte ons nog een leuk en zwaar programma. We moesten een soort van speurtocht afleggen met allerlei opdrachten die je als team moest zien op te lossen binnen een bepaalde tijd. Tijdens de opdrachten werd er goed met elkaar gecommuniceerd en naar elkaar geluisterd. Er was echt sprake van teamwork en we hielpen elkaar als iemand het zwaar had. Het waren leuke opdrachten, zoals het dragen van onze zeer gewonde teamcaptain op een brancard, het tillen van balken, het sjouwen van touwen over de stormbaan en het oplossen van raadsels op de klimtoren (wat ook mede door het tekentalent van Hans allemaal wat langer duurde). Gert liep die middag met de camera van dames 2 naar dames 3 om alle leuke, klunzige, grappige, ontroerende 😉 en actieve momenten vast te leggen.
's Avonds moesten we ons eten zelf klaar maken op een vuurtje. Iedereen liep lekker te smikkelen uit een blikkie rundvlees, kip, of iets met doperwten. Na de voedzame maaltijd was het 's avonds feest'. Chipszakken werden los getrokken en een leuk moordspel werd tevoorschijn gehaald. Een gezellige avond.
Zondags konden we uitslapen en moesten we weer overschakelen naar het normale dagelijkse leven. Rond een uur of 12 vertrokken we weer (bont en blauw) naar Emmeloord.
Dit weekend hebben we als team veel geleerd. We hebben elkaar geholpen en goed samengewerkt. We hebben ook Hans en Rik nooit zo streng gezien 😉
De survival skills kwamen bij iedereen naar boven.
Het was een leuk weekend dat we niet meer gauw zullen vergeten!Ook vinden we het erg leuk van Hans, Rik en Gert dat ze zoveel tijd voor ons hebben vrij gemaakt, en zo'n weekend hebben geregeld. Uitgaan met zoveel dames is al een survival op zich.
Dames 3
Comments are currently closed.