Dames 2 na trainingsweekend titelfavoriet………….!
Hallo iedereen!
Vorig jaar was het erg rustig op de website en in het clubblad rondom Dames 2.
Je weet hoe dat gaat: druk, druk, druk en zo is het alweer mei. En dan kom je er achter dat je het hele seizoen nog niet eens een stukje hebt geschreven over de gang van zaken.
Daarom hebben we besloten om dit seizoen maar eens goed te beginnen.
Nu hebben we ook wel wat over te schrijven. Het laatste weekend van augustus hadden wij een trainingsweekend. Samen met Dames 3 hebben wij het weekend doorgebracht op de militaire kazerne in Garderen/Stroe. We hopen jullie een indruk te kunnen geven over wat we hebben gedaan en hoe we ons hebben gevoeld!
Vrijdagavond vertrokken we uit Emmeloord. Daar aangekomen konden we meteen door naar het sportveld om een oefenpartij te spelen. Uiteraard werd deze gewonnen. Hierna was het tijd voor een teambespreking. Het eerste punt op de agenda was ‘wie ben ik'. Er waren veel E, T, en Sen, maar toch ook een paar P en F mensen. We zullen niet te veel in detail treden hierover, maar als we binnenkort iets moeten plannen en organiseren weten we in ieder geval wie we hiervoor NIET gaan vragen.
Verder hebben we tijdens deze teambespreking ook nog wat punten betreft het volleybal besproken. Zo hebben wij onze aanvoerster (sorry Hans dat we je spelling in twijfel trokken) gekozen.
En daarna was het zover: onze trainer Hans veranderde in commandant H. verstappen. Binnen no time moesten wij buiten aantreden in rijen van 2 (het was inmiddels half 1's nachts). Na even heen en weer over de grond gekropen te hebben begon onze nachtelijke wandeling. We moesten nog even wennen aan onze commandant en waren daarom een beetje lacherig. Dit werd niet echt gewaardeerd en om deze reden moesten we steeds op de grond liggen. Na een wandeling door de bramenstruiken, bospaden, en langs een touwladder mochten wij uiteindelijk om half3 ons bed opzoeken. We sliepen samen met Dames3 in de sporthal.
Zaterdagochtend werden wij om 7uur gewekt door Rik Eisma en zijn gastoeter. Van Gert kregen wij echt hele mooie groene legerpakken. De pakken zaten als gegoten. Bij niemand te lang. Het kruis zat niet op de knieën en we werden menigmaal nagefloten. (oké deze werkelijkheid is mooier gemaakt dan hij is). Daar gingen we om 7uur, zonder ontbijt, achter Rik aan. Gewoon even opdrukken, buikspieren en een rondje hardlopen. Gelukkig had iedereen deze zomer aan zijn krachtprogramma gewerkt dus dit onderdeel was een eitje (toch?). Terug gekomen stond Hans op ons te wachten met het ontbijt. Dit ontbijt zat in een doosje. En laten we zeggen dat er geen croissants en andere verse broodjes inzaten. Hierna moesten we nog even ons complex schoonmaken en nog een keer. Na de eerste controle bleek Hans nog een woestijn aan zand te kunnen vinden en moest het nog een keer: ‘het is nu 7.43uur om 7.51 is alles echt schoon'. Je had er toch echt bij moeten zijn om te zien en te voelen hoe dit op een militaire manier werd gebracht.
Daarna begon Dames 3 aan een programma en ook wij gingen aan de slag. Ons eerste onderdeel was de klimtoren. We kregen instructie van een instructeur over de materialen en de werkwijze hiervan. En daar gingen we: helm op, veiligheidsmaterialen om en aan. Je moest naar boven via buizen of een smalle touwladder. Je zat vast aan een touw, dus als je weggleed bleef je hangen, tenminste….. als je je goed had vastgekoppeld. En dat bleek voor sommigen nog best lastig (ik noem hier geen namen, maar we hadden bijna geen libero meer gehad…)
De hoogtevrees werd overwonnen door een paar teamspeelsters en iedereen is een paar keer omhoog geklommen en weer naar beneden gekomen. Abseilen via de een muur was nog de makkelijkste weg. Natuurlijk moest ook een lastigere weg genomen worden. Via een touw, waarbij je met je voeten geen steun kon vinden bij de muur. Weer noemen we geen namen, maar soms duurde het toch wel even voor dat de sprong gewaagd werd. Hierbij is vooral de aanvoerster blij dat het stuk wat boven op de toren gefilmd werd een beetje mislukt is.
Na dit onderdeel leek het of de halve dag al voorbij was, maar het bleek toch nog maar elf uur te zijn. Na een pauze van 10minuten waren we alweer klaar voor het nieuwe onderdeel. Dit was de stormbaan. Onderleiding van David (een kale man in een militair pak) kregen we hier uitleg van. Als eerste moesten we in de touwen. Deze touwen waren horizontaal gespannen. Op deze touwen moesten we drie bewegingen uitvoeren. De aaphang: met handen en voeten onderaan het touw hangen en voortbewegen. Vanuit deze positie moest je op het touw komen. Hiervoor moest je speciale technieken toepassen. Deze technieken waren vrij pijnlijk voor sommige lichaamsdelen en hier ontstonden ook de eerste blauwe plekken. Wanneer je eenmaal op het touw lag moest je in de ‘cats crawl' verder. Ook dit voelde niet heel prettig.
Na dit onderdeel kwam granaat werpen aan bod. Verder hebben we ook andere stormbaan onderdelen afgelegd. Touwladders beklimmen, tijgeren (ons favo onderdeel vooral in het zand!), muren beklimmen, buizen doorkruipen (‘en niet op je knieën!!') kortom nog meer preutse ehh poreuze, o nee beurse plekken op het lichaam begonnen zich te ontwikkelen.
Gelukkig hadden na het afleggen van de stormbaan de tijd om van onze heerlijk militaire lunchpakket te genieten.
Om 2uur waren we er weer klaar voor. Nu moesten we al het geleerde van de ochtend toepassen in een spel. Als team kreeg je een kaart waarop de verschillende onderdelen stonden genummerd. Bij elk onderdeel kreeg je een opdracht. Vaak moest je de geleerde technieken uitvoeren om bij de opdracht te kunnen komen. Om te starten met deze opdrachten moesten we eerst van houtstukken de letter T (van teambuilding) leggen. Dit ging ons heeeel makkelijk af en we konden daarom snel van start. De eerste opdracht ging makkelijk. Onze lichtste speelster op een brancard vervoeren langs een parcours. Bij een ander onderdeel staan we iets langer stil. Namelijk een kruis van 6m lange boomstammen vervoeren langs een parcours door het bos. Uit eigen ervaring weten we nu dat bomen niet meegeven als je er langs wilt met een 6m lange boomstam. Na 10minuten prutsen (ja echt prutsen) besefte iemand dat 't anders kon. Ook hier moesten we wat handigheid mee krijgen, maar uiteindelijk lukte het ons om de eindstreep te bereiken. Laten we het erop houden dat het bij dit onderdeel om het eindresultaat (de eindstreep) ging. Dat we er ietsje te lang over deden vergeten we snel.
Ook het kogelstoten ging iets minder. Bij dit onderdeel moest je een kogel met weer zo'n 6m lange boomstam stoten. Opzich niet moeilijk zou je denken, maar het parcours was slechts 20cm breed en liep af, waardoor de kogel steeds buiten de lijnen rolde. Dit leverde onze de nodige strafpunten op. Poging twee ging iets beter, maar er bleven een paar strafpunten staan. Na een potje tijgeren en 1200 meter hardlopen mochten we weer door met de volgende opdrachten. Vanaf toen ging het beter. De samenwerking begon te lopen en de communicatie nog beter. Er volgende nieuwe opdrachten. 10meter omhoog klimmen en beeldkaartjes raden was niet zo moeilijk, al had de tekenaar een raar idee gehad over het uitbeelden van een baaldag. Granaat werpen en bepaalde doelen raken lukt ook binnen 5 minuten, dankzij onze goede werpsters! Een touw van 60 meter langs/door/over verschillende hindernissen slepen lukt ook wel als je goed samenwerkt. Ook een opdracht bij de verSPRINGbak ging goed. Er lag weer zo'n boomstam en daar moesten we onderdoor kruipen.
Natuurlijk moest eerst het zand verwijderd worden. Niemand dacht aan de nagels, er werd als een gek gegraven. En iedereen kwam onder de boomstam door zonder hem aan te raken. Ook het blauwe plekken onderdeel nummer 1 werd weer getrotseerd. Je moest naar de overkant apen of 'cats crowlen' om een opdracht kaartje te kunnen pakken. De een deed dit wat sneller dan de ander, maar we kwamen allemaal aan de overkant! Zelfs blessures werden genegeerd en er werd doorgezet.
Na al deze opdrachten hebben we samen met Hans de middag geëvalueerd. Hierbij werd natuurlijk een koppeling gemaakt naar het volleybal.
Hans maakte ons blij met de opmerking dat we ‘een soort barbecue' ging doen als avond eten.
Maar eigenlijk waren niet eens meer verbaasd dat het in werkelijkheid toch weer een beetje anders was. We hebben wel heel gezellig gegeten. Met ons eigen gemaakte vuurtje konden de blikjes chili-con-carne en stroganoff worden opgewarmd.
Na nog een ronde opruimen hoefden we 's avonds niet meer in ons groene pak. Er was tijd voor een spel waarbij we konden zitten. Rik introduceerde het maffiaspel. Bij dit spel strijden maffia, burgers, spion, godfather, heelmeester en burgervaarder om elkaar weg te spelen. Dit ging er gewelddadig aan toe!
Hierna gingen de eersten naar bed, het was toch een redelijk lange dan geweest. Het was even lastig om het licht in de sporthal uit te krijgen, maar het werd toch snel stil. Ook de laatste speelsters zochten na een tijdje hun luchtbed op.
De volgende ochtend was er een heus ontbijt met bolletjes, melk en zelfs boter. Dat smaakte heerlijk. De spullen werden allemaal opgeruimd, het complex nog een keer schoongemaakt. Hierna liep het trainingsweekend ten einde. Zonder erge blessures, met blauwe plekken gingen we weer op huis aan.
Dit weekend heeft er voor gezorgd dat we weer eens hebben geleerd hoe belangrijk samenwerking, communiceren, plannen, uitvoeren, organiseren en evalueren is. We hebben afgesproken om dit seizoen onze tegenstanders net zo te lijf te gaan als we bij de stormbaan onderdelen deden, dus dat belooft heel veel!
We zullen dit seizoen vast en zeker nog wel eens terug kijken op dit weekend. Dus als jullie ons opeens over de netrand zien cat crawlen, zien tijgeren naar een bal of opeens met z'n allen op de grond zien liggen, je weet hoe het komt!
Groeten Dames 2
Mirjam, Sandra, Jasmijn, Lian, Marije, Minke, Dineke, Wendy, Inge en Carolien
Comments are currently closed.